Bugün Yeni
Olanlar

Arşiv

DSWS Hakkında
DEUK Hakkında
Yardım

DİĞER DİLLER
İngilizce
Almanca
Fransızca
İtalyanca
İspanyolca
Portekizce
Lehçe
Çekce
Rusça
Sırp-Hırvat dili
Endonezyaca
Singalaca
Tamilce

ANA BAŞLIKLAR

Dünya ekonomik krizi, kapitalizmin başarısızlığı ve sosyalizmin gerekliliği
SEP/DSWS/TEUÖ bölgesel konferanslarında kabul edilen karar önergesi

Bush, Türkiye’ye Irak’ta PKK’ya saldırması için yeşil ışık yaktı
Türk-Kürt çatışmasındaki tarihsel ve siyasi sorunlar

Asya’da tsunami: neden hiçbir uyarı yapılmadı

Mehring Books’tan yeni bir kitap: Amerikan Demokrasisinin Krizi: 2000 ve 2004 Başkanlık seçimleri

Livio Maitan (1923-2004):
eleştirel bir değerlendirme

Yazıcıya hazırla

Kolombiya barış anlaşması mali kemer sıkmaya zemin hazırlıyor

Neil Hardt
12 Eylül 2016
İngilizce’den çeviri (7 Eylül 2016)

Kolombiya Devlet Başkanı Juan Manuel Santos, 2 Eylül Cuma günü, hükümet ile FARC gerilla grubunun 26 Eylül’de resmi olarak bir barış anlaşması imzalayacağını ilan etti. Anlaşma, prensipte Ağustos sonunda sağlandı ve 2 Ekim’de yapılması planlanan bir ulusal referanduma taşınacak. Anlaşma, eğer onaylanırsa, 200.000 yaşama ve milyonlarca kişinin yerinden edilmesine mal olan 52 yıllık iç savaşı resmen sona erdirecek.

Anketler, çatışmanın bitmesine haklı olarak istekli olan seçmenlerin anlaşmayı büyük ihtimalle onaylayacağını gösteriyor. Bununla birlikte, anlaşma onaylanıp uygulansa da, Kolombiya toplumunu saran sorunların hiçbirini çözmeyecek. Anlaşmaya göre, FARC ve hükümet, yoksul Kolombiyalı işçilere ve köylülere karşı işlemiş oldukları suçlar için birbirlerini affetmeyi kabul ederken, FARC kendisini yeni bir burjuva siyasi partiye dönüştürecek. Uluslararası bankalar ve şirketler, Kolombiyalı kitlelere yönelik saldırıları ilerletmeye zemin hazırlamak için anlaşmanın gerekli olduğunu ilan ettiler.

FARC’ın silahlı direnişi, 1948-54 Kolombiya İç Savaşı’ndan sonra başlamıştı. Bunu izleyen on yıllarda, hükümet yanlısı ölüm mangaları cezadan muaf bir şekilde yoksul köylülere terör estirirken, Kolombiya kırsal bölgelerinin geniş kesimleri savaş alanına dönüştürüldü. Çatışmada öldürülenlerin yüzde 80’e yakınının hükümetin ve paramiliter güçlerinin kurbanları olduğu gerçeğine rağmen, Kolombiya hükümeti, ABD emperyalizminin desteğiyle, toplu katliam gerçekleştirilmesindeki rolünü örtbas etmeye devam etti.

1980’lere gelindiğinde, FARC, sağcı karakterini uyuşturucu ticaretine katılımında ve masum işçi ve köylüleri öldürmesinde ve gasp etmesinde bulan bir suç örgütü haline gelmişti.

Anlaşma şartlarına göre, hem hükümet hem de FARC, onlarca yıllık gasp, insan kaçırma, cinayet ve işkence suçlarından neredeyse genel afla bağışlanacak. FARC’a, silahlarını BM gözetimindeki teslimat alanlarına bırakması halinde, parlamentoda en az on koltuk garanti edilecek. Ayrıca, çocuk askerlerin FARC’ın elindeki kırsal alanlardan geri dönmesine izin verilecek, buna ek olarak, hükümet, kokain üretimini azaltmayı amaçlayan bir devlet yardımı programı sözü verdi.

Devlet Başkanı Santos, barış anlaşmasının Kolombiya için “yeni bir dönem”in başlangıcını temsil ettiğini ilan etti. FARC müzakere ekibinin başkanı, anlaşmayı doğuran görüşmeleri, gerilla hareketinin savaştığı “bütün muharebelerin en güzeli” olarak tanımladı.

Gerçekte, anlaşmanın amacı, uluslararası mali sermayenin Kolombiya işçi sınıfına yönelik yeni saldırılarına zemin hazırlamaktır. Fitch derecelendirme kuruluşunun 26 Ağustos tarihli basın bültenine göre, “anlaşma, mali sıkılaştırmayı tehlikeye sokmaksızın gerekli yatırıma yer sağlamak için Kolombiya’nın gelir tabanını yeniden kurmanın önemini vurguluyor.”

Fitch, ulusötesi şirketlerin umutlu olduğunu açıkladı; çünkü “önceden çatışma bölgelerinin içinde olan alanlar madencilik ve tarım alanında yatırım çekeceğinden, yatırım ve büyüme orta vadede artabilir”. Ama en önemlisi, uluslararası mali sermaye, anlaşmayı, bütçe açığını azaltma amacıyla hükümet harcamalarını azaltmak ve yeni bir vergi reformu planını uygulamak için gerekli olarak görüyor.

Temmuz’da, Fitch, Kolombiya’nın “büyük bir cari aşığı yansıtan, dış borçluluğu ve derecelendirme üyelerine göre yüksek bir hükümet borcu yükünü arttıran” not görünümünü eksiye indirmişti. Bu derece indirimi, hükümetin bütçe açığının oluşmasına büyük bir katkıda bulunan petrol fiyatlarındaki düşüşe atıfta bulunan Şubat ayındaki Standard & Poor’s’un benzer bir hamlesini izliyordu.

Kolombiya’nın alacaklıları, barış anlaşmasının tamamlanmasını, mali reform programına yönelik toplumsal muhalefeti en aza indirmek için gerekli olarak görüyor. Fitch açıklaması, bunu açıkça ortaya koymuştu: “Barış sürecine ve vergi reformuna destek toplanması, birbirini tamamlayıcı olmakla beraber, özellikle yoğun yasama programı göz önünde bulundurulduğunda hükümet için siyasi zorluklar oluşturuyor.”

Bu süreçte en sinik rol, FARC tarafından oynanmıştır. 1948-54 İç Savaşı’nın ardından Stalinistlerin ve sol liberallerin halk cephesi tarafından kurulan FARC’a, Maocular, Pablocular, Guevaracılar ve Chavezciler tarafından onlarca yıl “devrimci” ve “sosyalist” bir silahlı güç olarak tapılmıştı.

FARC’ın baş müzakerecisi Ivan Marquez, 24 Ağustos’ta, anlaşmayı ilan eden haberlerin ardından, basına, “Bugün, biz, Kolombiya halkına elli yıldan fazla süren isyan içinde inşa etmiş olduğumuz dönüştürücü gücü getiriyoruz.” dedi.

Gerçekte, FARC’ın sağcı karakteri, hükümetle, parlamentoda koltuk garantisi karşılığında yeni kemer sıkmaya zemin hazırlayan bir anlaşmayı imzalamasında örneklenmektedir.