Bugün Yeni
Olanlar

Arşiv

DSWS Hakkında
DEUK Hakkında
Yardım

DİĞER DİLLER
İngilizce
Almanca
Fransızca
İtalyanca
İspanyolca
Portekizce
Lehçe
Çekce
Rusça
Sırp-Hırvat dili
Endonezyaca
Singalaca
Tamilce

ANA BAŞLIKLAR

Dünya ekonomik krizi, kapitalizmin başarısızlığı ve sosyalizmin gerekliliği
SEP/DSWS/TEUÖ bölgesel konferanslarında kabul edilen karar önergesi

Bush, Türkiye’ye Irak’ta PKK’ya saldırması için yeşil ışık yaktı
Türk-Kürt çatışmasındaki tarihsel ve siyasi sorunlar

Asya’da tsunami: neden hiçbir uyarı yapılmadı

Mehring Books’tan yeni bir kitap: Amerikan Demokrasisinin Krizi: 2000 ve 2004 Başkanlık seçimleri

Livio Maitan (1923-2004):
eleştirel bir değerlendirme

Yazıcıya hazırla

Otomotiv patronlarına bir karşı-saldırı için!

Kanadalı otomotiv işçileri için sosyalist-enternasyonalist bir strateji

Sosyalist Eşitlik Partisi (Kanada)
20 Eylül 2016
İngilizce’den çeviri (15 Eylül 2016)

• İki kademeye, tüm işten çıkarmalara ve tavizlere son!
• Taban komiteleri inşa edin!
• Kuzey Amerikalı otomotiv işçilerinin mücadeleci birliğini oluşturun!

General Motors (GM), Ford ve Fiat-Chrysler’in Kanada tesislerindeki toplu sözleşmelerin 19 Eylül’de sona ermesiyle birlikte, Kanadalı otomotiv işçileri, sonucu tüm işçi sınıfı için son derece önemli olacak belirleyici bir mücadele ile karşı karşıya.

Otomotiv işçileri, ezici grev oyunun gösterdiği gibi, yılların sürekli genişleyen işten çıkarmalarının, tavizlerinin ve iş hızlandırmalarının ardından karşılık vermeye hazırlar. Ancak işçilerin, başarılı bir karşı-saldırıya girişmek için, mücadelelerinin önderliğini şirket yanlısı Unifor sendikası aygıtından almaları ve Kanada genelindeki emekçilerin ve ABD’deki, Meksika’daki ve tüm dünyadaki otomotiv işçilerinin seferberliği için, militan grev eylemini siyasi bir strateji ile birleştirmeleri gerekiyor.

Üç büyük otomotiv şirketinin ve onların ayak işlerine bakan Unifor’un açık hedefi, Kanada’daki işçileri ABD’deki, Meksika’daki, Avrupa’daki ve Asya’daki sınıf kardeşlerine karşı dibe doğru bir yarışa sokacak şekilde, daha fazla taviz koparmak için Oshawa, Brampton ile Windsor’daki tesisleri kapatma tehdidini kullanmaktır.

Kanadalı Otomotiv İşçileri Sendikası’nın (CAW – bugünkü adıyla Unifor), ücretleri kesen, yan ödemeleri budayan, çalışma yönetmeliklerini temizleyen ve sürekli genişleyen bir iki, hatta daha fazla kademeli düşük ücretli bir işgücü yaratan toplu sözleşmeleri dayatmak için otomotiv patronları ile işbirliği yapmasıyla, iş kaybı tehdidi, bir kez daha işçilere şantaj yapmak için kullanıldı. CAW/Unifor, 2009’da, emek maliyetlerinde saat başına 20 dolar kesinti yaparak otomotiv üreticilerini “kurtarmak” için, otomotiv üreticileriyle, Obama yönetimiyle, federal düzeyde Muhafazakar hükümetle ve Ontario’daki Liberal yönetimle işbirliği yapmıştı. CAW/Unifor, üç yıl sonra, işçilerin düzenli taban ücret kazanmak için çalışmaları gereken yıl sayısını altıdan ona uzatırken, ücretlerin dondurulmasını bir dört yıl daha genişleten, emeklilerin hayat pahalılığı ödemesini (COLA) ortadan kaldıran ve yeni işe girenlerin ücretlerini saat başına dört dolar daha keserek sadece 20 dolara indiren toplu sözleşmeleri kabul etti.

Sendika, bir sözleşmeden diğerine, tavizleri, “işleri korumak” için zorunlu diye pazarlamış ama kapatılan tesis sayısı yalnızca artmıştır. GM, Ford ve Fiat-Chrysler, 2000 yılından beri, otomotive dayalı bölge sakinlerini yıkıma uğratacak şekilde, Kanada’daki üretimlerini yarıdan fazla azalttı.

Bu pazarlık turu da öncekilerden farksızdır. Unifor Başkanı Jerry Dias ve onun emek subayları, otomotiv üreticileri çok büyük miktarlarda para kazanıyor olmasına rağmen, işçilerin yılların ödünlerini herhangi bir şekilde tersine çevirme yönündeki beklentilerini şimdiden törpülüyorlar. İşçiler, ilan edilmesi gereken yeni üretim yatırımında ısrar edilmesi dışında, toplu sözleşmenin hedefleri hakkında neredeyse hiç bilgilendirilmiyor.

Başka bir ifadeyle, tersi durumda işçilerin “kazandıkları yatırım garantileri”ni tehlikeye atacağını iddia eden sendika, tavizleri kabul etmeleri için onları bir kez daha kandırmak ve sindirmek istiyor. Unifor yetkilileri, geçtiğimiz yıl GM’nin Ingersoll’daki CAMI tesisinde kabul ettikleri emeklilik kesintilerini diğer tesislere yaymaya hazır olduklarının işaretini vermiş durumdalar. Onlar, Oshawa’da, GM’ye, 2013’te yapılan bir anlaşma doğrultusunda, toplam işgücünün beşte birinden fazlasına denk düşen 500 işçiyi, kalıcı olarak ikinci kademe işçilerinkinden bile oldukça düşük ücretler ve yan ödemelerle “Yardımcı İşgücü” olarak çalıştırmaya yeşil ışık yaktılar.

Üç büyük şirket, kendi paylarına, Kanada’daki işletmeleri “küresel ölçekte rekabetçi” kılınmaz; yani, ABD’deki ve Meksika’daki işçilerden çıkarabildiklerinden çok daha büyük karlar elde edemezlerse, Kanadalı işgücünün neredeyse üçte birine denk düşen 7.000 işi ortadan kaldırma tehdidinde bulunuyor.

Otomotiv işçilerinin tavizlere ve işten çıkarmalara karşı kararlı duruşu, Kanada genelindeki ve uluslararası ölçekteki işçilerin desteğini harekete geçirecektir. Ancak böylesi bir duruşa, CAW/Unifor’un 1985’te Birleşik Otomotiv İşçileri (UAW) sendikasından ayrılmasından bu yana izlediği ulusalcı ve şirket yanlısı stratejiden farklı ve ona karşıt bir strateji yol göstermelidir.

Kuzey Amerika’daki ve dünya çapındaki otomotiv işçilerinin birliğini oluşturun

Kanadalı otomotiv işçileri, küresel ölçekte örgütlü otomotiv şirketlerini ve onların işçilerin koşullarını kötüleştirerek daha büyük karlar elde etme yönündeki sistematik yönelimlerini yenilgiye uğratmak için, mücadelelerini, ABD’deki, Meksika’daki ve dünya çapındaki sınıf kardeşleriyle bilinçli olarak birleştirmek ve koordine etmek zorundalar.

Bu, Kanadalı işçilerin, 1937’de, isyan niteliğindeki Flint fabrika işgalini desteklemelerine ve UAW’nin inşasına katılmalarına yol açan militan gelenekleri -ki bunlar, sınırın her iki tarafındaki hali vaki yerinde sendika bürokratlarının sonradan ihanet ettiği ve ayaklar altına aldığı geleneklerdir- yeniden canlandırmak ve geliştirmek anlamına gelmektedir.

CAW önderliği, 1985’te, UAW’den ayrılmasını, sendika önderliğinin gerici, şirket yanlısı politikalarına dikkat çekerek haklı göstermişti. Ancak o ayrılma, tavizlere yönelik gerçek bir muhalefet oluşturmak şöyle dursun, şirketlerin işçileri birbirleriyle yarıştırma girişimlerini kolaylaştıran gerici bir manevraydı.

UAW ile CAW, son otuz yıldır, kimin otomotiv üreticilerine daha büyük kazançlar teklif ederek “Amerikalı” ya da “Kanadalı” işleri daha iyi savunabileceği konusunda birbirleriyle rekabet ediyor. Bu, onların, şirket yönetimleri ile giderek daha derinlemesine bütünleşmeleriyle el ele ilerledi. Unifor’un durumunda, bu, sendikanın, şirketlerin karlılığını arttırmayı amaçlayan bir hükümet-sanayi-sendika örgütü olan Kanada Otomotiv Ortaklığı Konseyi’ne katılımıyla örneklenmiş bir işbirliğiydi.

İşçilerin gereksinimleri yatırımcı karına tabi kılınamaz

Unifor, UAW ve diğer sendikalar, işçilerin işlerinin ve ücretlerinin yatırımcıların karlarına tabi kılınması gerektiğini kabul eden ulusalcı ve şirket yanlısı örgütler oldukları için, işçi sınıfının en temel çıkarlarını bile savunmaktan aciz olduklarını kanıtlamışlardır.

Modern teknoloji sayesinde, emek otuz yıl öncekinden çok daha üretken olmasına rağmen, emekçilerin yaşam koşulları her zamankinden daha zor hale geliyor. Eğer ekonomiyi kontrol eden milyarder kapitalistler işçilere düzgün bir ücret ve temel sosyal haklar sağlayamıyorsa (ki bunu yapamazlar ve yapmayacaklar); işçi sınıfı, ekonomiyi özel kar değil ama toplumsal ihtiyaçlar temelinde radikal bir şekilde yeniden örgütlemek üzere kendi programını ileri sürmelidir.

Taban komiteleri inşa edin

Unifor’a, işçilerin çıkarları doğrultusunda hareket etmesi için baskı yapılamaz. O, her zamankinden daha eksiksiz bir biçimde, işçilerin muhalefetini bastırmada şirket yönetiminin bir uzantısı işlevi gören, bürokratik bir aygıttır. Ontario İlerici Muhafazakarların lideri Tim Hudak ABD tarzı gerici “çalışma hakkı” yasalarını uygulamayı teklif ettiğinde, sendika ile “ortaklık”larının bozulduğunu görmek istemediklerini söyleyen otomotiv üreticilerinin, onu başarılı bir şekilde bu teklifi geri çekmeye ikna etmelerinin nedeni budur.

Dias’ın olası bir grev hakkında atıp tutması, bir sahtekarlıktır. Otomotiv üreticilerinin acımasız taviz taleplerine rağmen, CAW/Unifor, 1996’dan bu yana, üç büyük şirkete karşı tek bir gün bile herhangi bir iş eylemi yapmamıştır. Sendikanın beklenmedik bir grev yapması durumunda, bu, tabanda yükselen öfkeyi azaltmayı, bir satış anlaşmasını daha iyi kabul ettirmeyi amaçlayan bir numara olacaktır.

Geçtiğimiz yıl, ABD’li otomotiv işçileri, Fiat-Chrysler’de şirket yanlısı bir anlaşmaya karşı oy kullanarak UAW bürokrasisine başkaldırmış ama açık bir şekilde anti-demokratik ve anayasaya aykırı manevralara başvuran sendika, sonunda, satış anlaşmalarını geçirebilmişti.

Unifor’un mücadelelerini baltalamasını önlemek için, otomotiv işçilerinin, taban tarafından demokratik olarak denetlenen ve şirketlerin karlarını değil ama işçilerin sosyal haklarını savunmaya adanmış yeni mücadele örgütlerini inşa etmeleri gerekmektedir. Bu taban komiteleri, ABD’li ve Meksikalı otomotiv işçilerini ve Kanada genelindeki işçileri tüm tavizlere, işten çıkarmalara ve kamu hizmetlerinin ortadan kaldırılmasına karşı ortak bir mücadelede bir araya getirmek için mücadele edecek şekilde, sektör çapında bir grevi örgütlemeye önderlik etmelidir.

Otomotiv patronlarına karşı mücadele, siyasi bir mücadeledir

Muhafazakarlardan Liberallere ve Yeni Demokratik Parti’ye (NDP) kadar tüm siyaset kurumu, 2008-2009’da, otomotiv sektöründeki herhangi bir “kurtarma”nın, işçiler zararına görülmemiş ücret ve sosyal hak tavizleri biçiminde gerçekleştirilmesi gerektiğinde ısrar etme noktasında birleşmişti.

Benzer bir şekilde, otomotiv işçilerinin onlarca yıllık sendika ödünlerine yönelik herhangi bir meydan okuması, işçileri, büyük sermayenin tüm kurumlarıyla (kapitalist sömürüyü ve toplumsal eşitsizliği savunan siyasi partiler, hükümet, polis ve tüm devlet mekanizması) karşı karşıya getirecektir.

CAW/Unifor’un işçilerin çıkarlarına yönelik düşmanlığı, en eksiksiz ifadesini, onun yirmi yılı aşkın süredir büyük şirketlerin Liberal Parti’sini giderek daha fazla desteklemesinde bulmaktadır. Sendika, acımasız sosyal kesintiler uygulamış, Hydro One’ı [elektrik kurumu] özelleştirmiş ve öğretmenlerin grevlerini yasadışı ilan etmiş olan Ontario’daki Liberal yönetimin başlıca destekçisi olmuştur. O, aynı şekilde, kemer sıkmaya ve savaşa en az Muhafazakar öncelleri kadar adanmış olan Trudeau hükümeti ile sıkı bağlara sahiptir.

İşçiler, büyük şirketleri yenilgiye uğratmak için, kapitalizm yanlısı NDP gibi sahte bir “işçi partisi”ne değil; hedefi bir işçi hükümeti kurmak olan sosyalist bir partiye ihtiyaç duymaktadır. Bu tür bir hükümet, herkes için güvenceli ve insanca yaşanacak ücretli işleri, nitelikli sağlık ve eğitim hizmetini ve rahat bir emekliliği, sonraki kuşaklar için yoksulluktan ve savaştan arınmış bir geleceği güven altına almak amacıyla, büyük sanayiyi ve bankaları kamulaştıracak ve işçi sınıfının demokratik denetimi altına alacaktır.

Otomotiv işçileri güçlü düşmanlarla karşı karşıyalar ama tüm Kanada’daki ve dünya çapındaki işçi sınıfı içinde çok daha güçlü müttefiklere sahipler.

İşçi sınıfının zamanı çoktan gelmiş bir karşı-saldırısını örgütlemek üzere taban komiteleri inşa etmek isteyen otomotiv işçileri, Dünya Sosyalist Web Sitesi Otomotiv İşçileri Bülteni ve Sosyalist Eşitlik Partisi ile bağlantıya geçmelidir.