Bugün Yeni
Olanlar

Arşiv

DSWS Hakkında
DEUK Hakkında
Yardım

DİĞER DİLLER
İngilizce
Almanca
Fransızca
İtalyanca
İspanyolca
Portekizce
Lehçe
Çekce
Rusça
Sırp-Hırvat dili
Endonezyaca
Singalaca
Tamilce

ANA BAŞLIKLAR

Dünya ekonomik krizi, kapitalizmin başarısızlığı ve sosyalizmin gerekliliği
SEP/DSWS/TEUÖ bölgesel konferanslarında kabul edilen karar önergesi

Bush, Türkiye’ye Irak’ta PKK’ya saldırması için yeşil ışık yaktı
Türk-Kürt çatışmasındaki tarihsel ve siyasi sorunlar

Asya’da tsunami: neden hiçbir uyarı yapılmadı

Mehring Books’tan yeni bir kitap: Amerikan Demokrasisinin Krizi: 2000 ve 2004 Başkanlık seçimleri

Livio Maitan (1923-2004):
eleştirel bir değerlendirme

Yazıcıya hazırla

Fransa’daki Yeni Anti-Kapitalist Parti, 6 Mayıs’taki seçimde Sosyalist Parti’nin Adayını Destekliyor

Kumaran Ira
3 Mayıs 2012
İngilizce’den çeviri (28 Nisan 2012)

Yeni Anti-Kapitalist Parti (NPA), Fransız başkanlık seçimlerinin birinci turundan sonra, 6 Mayıs’taki seçimlerde, görevdeki Başkan Nicolas Sarkozy’ye karşı Sosyalist Parti’nin (PS) adayı François Hollande’ı destekliyor.

NPA’nın 6 Mayıs’taki ilk turda yüzde 1,2 oy alan başkan adayı Philippe Poutou, "Nicolas Sarkozy’nin ikinci bir dönem devlet başkanlığı yapmasını önlemek isteyenlerle birlikte olacağız. Açıkça söylüyoruz, Sarkozy’ye karşı oy vererek, onu ve çetesini kapı dışarı etmek zorundayız" diyerek, ikinci turda Hollande’a oy verilmesi çağrısı yaptı.

NPA’nın Hollande’a oy verilmesi çağrısını Sarkozy’ye muhalefet gibi gösterme girişimi, siyasi bir aldatmacadır. O, PS’nin temel programının, sosyal programlarda yüz milyonlarca Avroluk kesinti yapmak, Fransa’nın NATO üyeliğini sürdürmek ve geçtiğimiz yıl Libya’daki ve şimdi Suriye’deki savaşlarla Ortadoğu’daki savaş yönelimini kızıştırmak olduğunun farkındadır. NPA, gerici bir PS hükümeti için kampanya sürdürerek işçi sınıfının kafasını karıştırmayı amaçlamaktadır.

Poutou, sinik bir biçimde, Hollande’a verdiği desteğin "François Hollande’ın politikalarına destek anlamına gelmediğini" iddia ediyor ve sürdürüyor: "… PS’nin ve adayının aşırı sağa karşı herhangi bir yanıtı yoktur. PS’nin projesi Avrupa Birliği’nin ve Avrupalı sosyal demokratların yöneliminin ana hatlarında yazılıdır. O, bir ‘sol kemer sıkma’ için, kemer sıkma politikalarını şimdiden ilan etmektedir."

Bu, işçilerin Hollande’ı neden desteklemeleri gerektiği sorusunu yanıtlamaktan kaçınmaktır. NPA’nın, Hollande’ın Sarkozy’ye siyasi bir alternatif oluşturduğu yollu üstü kapalı iddiası, kendi yorumlarından da görüldüğü üzere, siyasi bir aldatmacadır.

NPA’nın Anti-kapitalist Sol (GA) hizbi de, çok daha açık şekilde, Hollande’a oy verilmesi için çağrı yapıyor: "Başlıca görev, görevdekinin defedilmesidir… Sağa darbe indirmek asıl önceliktir. Anti-kapitalist Sol, sağı iktidardan tam olarak uzaklaştırmak için, hiçbir tereddüt göstermeksizin, seçmenleri ikinci turda Hollande’a oy vermeye çağırır."

NPA’nın geçtiğimiz yılki yaz okulundan sonra ortaya çıkan GA, Poutou’nun adaylığına karşı çıkmış ve Stalinist Fransız Komünist Partisi’nden (PCF), Sol Parti’den (PG) ve NPA’nın Christian Picquet önderliğindeki bir hizbinden oluşan Sol Cephe ile bir ittifak peşinde koşmuştu. O, Sol Cephe’nin başkanlık adayı, Sosyalist Parti’den PG’yi kurmak üzere 2008’de ayrılmış olan eski bakanlardan Jean Luc Mélenchon’u destekledi.

GA, 18 Mart’taki ulusal toplantısında Sol Cephe ile ittifakı onaylayan bir kararı benimsemişti. Bu karar şunu belirtiyordu: "Jean-Luc Mélenchon’nın kampanyası, bütün radikal solun, işyerlerini deniz ötesine taşırken işçileri işten çıkartan şirketlere el konması, finans sektörünün dizginlenmesine yönelik önlemler, krizin bedelinin halkın çoğunluğuna ödetilmesini reddetme gibi ortak siyasi pozisyonlarını ana hatlarıyla özetlemektedir."

Sol Cephenin arkasında hizaya geçen NPA çoğunluğu ile GA, NPA’nın 2007 başkanlık seçimi kampanyası için devlet tarafından ödenen 2 milyon Avronun NPA çoğunluğu GA ile Picquet arasında nasıl paylaşılacağı konusunda ağız dalaşı yaşamıştı. Bununla birlikte, para sorunu bir yana, bu iki eğilim arasındaki farklılıklar siyasi taktiklerle sınırlıydı. Her iki eğilim de, sonuçta, PS’nin "sol" uydusu olarak faaliyet göstermenin ve işçi sınıfını Fransız egemen sınıfının bu partisine bağlamanın peşindedir.

Mélenchon, kendi adına, sağcı politikalarına "sol" bir görünüm sağlamak için Sol Cephe’ye dayanan Hollande’ı desteklemektedir. Mélenchon, Hollande’ı desteklemek için 4 Mayıs’ta Paris’te bir seçim toplantısı çağrısı yaptı. GA, "Solda, Mélenchon’un aldığı oylar, siyasi, sosyal, sendikal ve sivil toplum örgütlenmelerinin geçtiğimiz aylarda Sol Cephe’yi canlandıran yönelimini teyit etmektedir" diye yazarak, hala Mélenchon hakkında yanılsamalar yayıyor.

Hem NPA hem de GA, PS’nin oylarını arttırmak için, oyların yüzde 18’ini alarak üçüncü sıraya yerleşen Marine Le Pen’in neo-faşist Ulusal Cephe’sinin (FN) artan oylarına gönderme yapıyor. Onlar, "katı bir düzenin savunucusu, ırkçı, yabancı düşmanı, toplum karşıtı aşırı sağcı, FN’nin seçmenlerini toplamak isteyen, Marine Le Pen’in oylarını arttıran adam… " olarak Sarkozy’ye saldırdılar ve "Aşırı sağın oyları tehdit edici; o, derinleşen ekonomik krizin zehirli siyasi yansıması olmaya devam ediyor" diye yazıyorlar.

İşçileri FN’den korumak için PS’ye yaslanmak, işçi sınıfı adına bir çıkmazdır. Gerçekte, FN’nin yükselmesi, NPA gibi küçük burjuva "sol" partilerin işçi sınıfının sosyal kesintilere karşı mücadelesine ihanetlerinin ve geçtiğimiz yıllarda Sarkozy tarafından arttırılan anti-demokratik önlemlere uyarlanmalarının sonucudur.

2002 başkanlık seçimlerinde, LCR (NPA’nın önceli) ve diğer küçük burjuva partiler PS ile birlikte, Le Pen’in PS’nin adayı Lionel Jospin’i ilk turda bozguna uğratmasının ardından, Jean Marie Le Pen’in FN’sine karşı, ikinci turda, görevdeki sağcı Jacques Chirac’a oy verme çağrısı yapmıştı.

Dördüncü Enternasyonal’in Uluslararası Komitesi, o zaman, işçi sınıfının Fransız kapitalizmine karşı bağımsız seferberliğini hazırlamak için, seçimlere ilişkin aktif boykot çağrısı yapmıştı. Ama burjuva Fransız cumhuriyetini ve Chirac’a oy verilmesini savunan LCR bu çağrıyı reddetti.

2002’den bu yana, siyaset kurumu, sendika bürokrasisiyle görüşülmüş sosyal kesintileri dayatırken, göçmenlere yönelik sert saldırıların yanı sıra, Chirac yönetimi altında okullarda başörtüsü yasağı ve Sarkozy yönetimi altında herkesin önünde çarşaf giyilmesini yasağı gibi anti-demokratik önlemleri benimsedi. Bütün bunlar, küçük burjuva "sol" partilerin desteğiyle yapıldı. Onlar, işçi sınıfının sosyal kesintilere yönelik muhalefetini sendika bürokrasisi tarafından denetlenen zararsız gösterilere yedeklerken, Libya’da olduğu gibi, Fransa’nın emperyalist savaşlarını desteklediler.

Onların Fransız burjuvazisinin politikalarına karşı soldan gelen her etkili muhalefetin bastırılmasındaki rolü, FN’nin ve onun aşırı-sağ şovenizminin doğmasına zemin hazırlamıştır. FN, gerici göçmen ve Müslüman karşıtı duygulara hitap ederken, ezici toplumsal sorunları çözmeye adanmış ve Fransız askeri müdahalelerine karşı çıkan bir parti havasına bürünmek için soldaki siyasi boşluktan yararlanmaktadır.

GA ile NPA, Hollande’ı desteklerken, şimdi, sinik bir şekilde, Sol Cephe ve çeşitli küçük burjuva "sol" partiler ile birlikte, gelecek hükümetin kemer sıkma önlemlerine karşı koymak üzere, kriz karşıtı bir sol blok inşa etmek istediklerini açıklıyorlar.

Poutou, "emek dünyasının gereksinim duyduğu bir karşı saldırıyı derhal hazırlamak" için Sol Cephe ve sendikalar ile bir ittifak çağrısı yaptı. GA da, kendi adına, "şimdi her zamankinden daha gerekli olan kriz karşıtı bir blokun oluşturulması" için "hazır" olduğunu açıkladı.

Siyasi olarak PS^ye ve Fransız egemen sınıfına bağlı güçleri bir araya getiren ve geniş emekçi kitlelerden bütünüyle kopuk bu tür bir ittifak, yalnızca, işçi sınıfı için yeni yenilgileri ve FN adına yeni başarıları hazırlayabilir.