|
DSWS : DSWS/TR : Haber ve Analiz : Bölgesel haberler : Avustralya
Yazıcıya hazırla
Bracks hükümeti ve sendikalar Ford Australia’ya işçi çıkarmada yardımcı oldular
Will Marshall, Sosyalist Eşitlik Partisi’nin Broadmeadows adayı
24 Kasım 2006
İngilizce’den çeviri (10 Kasım 2006)
Ford Australia’nın 3 Kasımda Victoria eyaletindeki 640 kadrolu işçiyi işten çıkaracağını açıklaması eyalet ve federal hükümetin "ekonomik kalkınma" ve istihdam alanında yaşanan toparlanma" konusundaki iddialarının düzemece olduğunu gözler önüne serdi.
İşten çıkarılan işçiler Broadmeadows ve Melbourne yakınlarındaki Geelong fabrikalarında çalışan işgücünün yüzde 10’nuna karşılık geliyor. Ford yıl sonuna kadar 450 mavi yakalı ve 190 beyaz yakalı işçiyi işten çıkarmanın yanı sıra, 150 sözleşmeli işçinin sözleşmelerini sona erdirecek ve 200 çalışanını başka alanlara kaydıracak.
Noel’in hemen öncesinde alınan bu karar sadece Ford işçilerine ve ailelerine ağır bir darbe vurmakla kalmayacak, fakat aynı zamanda fabrikaların çevresinde yer alan işçi sınıfı varoşlarında yaşanan toplumsal kriz de ağırlaştıracaktır. Broadmeadows’da resmi işsizlik oranı yüzde 13,4 -bu yüzde 4,8 olan ulusal işsizlik oranının çok üzerinde.
Son on yıl içinde Canberra’daki Howard hükümeti, eyaletlerdeki İşçi Partisi hükümetleriyle işbirliği içinde imalat sanayinde on binlerce işin yok olmasına neden oldular. Önümüzdeki 12 ay içinde imalat sanayinde 50.000 işin yok olacağı tahmin ediliyor. İstihdam artışı yalnızca düşük ücretli, yarı zamanlı ve geçici işlerde yaşanan muazzam "artıştan" ibaret.
Victoria’da, İşçi Partili Eyalet Başkanı Steve Bracks "şirket dostu" bir hükümete başkanlık yapma sözüne yakışır bir biçimde bu işbirliğinin ön saflarında yer almakta. Ford’un aldığı karar bunun ne anlama geldiğini ortaya koyuyor: sıradan emekçi insanların işleri ve yaşam standartları pahasına, büyük şirketlere ve yatırımcılara yardımcı olmak için taklalar atmak.
Broadmeadows gibi işçi sınıfının yaşadığı yerlerdeki devlet okulları, sağlık tesisleri ve diğer tesisler kaynak sıkıntısı içinde kıvranırlarken, federal hükümet ve eyalet hükümetleri kurumlar vergisi indirimleri ve mali teşviklerle milyonlarca dolar dağıttılar. Howard hükümeti Mayıs ayında Ford’a Victoria’daki bir araştırma ve geliştirme tesisi için 52,5 milyon dolar verdi. Bracks, Canberra tarafından verilen her dolara karşılık bir dolar da kendisinin vereceği sözünü verdi.
Ford bu son işten çıkartmaları yüksek benzin fiyatları nedeniyle büyük araçların satışında yaşanan ani düşüşe bağladı. Karar, şirketin yıllık cirosunun beş yıldır ilk kez yüzde 2,5 oranında gerileyerek 3,89 milyar dolara indiğini ve araç satışlarının yüzde 4,4 azalarak 129.200 otomobil ve kamyona düştüğünü gösteren bir şirket raporunun ardından alındı.
Satışlarda yaşanan gerileme personel tenkisatının dolaysız nedenini oluşturuyor olabilir, ancak Ford Australia’da yaşananlar şirket ölçeğinde ve otomobil sektöründe uluslararası düzeyde sürmekte olan çok kapsamlı yeniden yapılanmanın bir parçasını oluşturuyor. Devasa bir küresel şirket olan Ford, üretimini Avusturalya’nın küçük bir parçasını oluşturduğu uluslararası pazar için planlar ve düzenler. Ana şirket ABD’de 44.000 kişiyi işten çıkarmaya ve 16 fabrikayı kapatmaya yönelik planlarını Eylül ayında açıklamıştı.
Şurası açık ki, Avusturalya’da bu adımların atılması bir süredir gündemdeydi. Ford Australia, Ekim ayında günlük üretimini 20 Kasıma kadar 450’den 360 araca indirmek niyetinde olduğunu açıklamıştı. Şirketin başkanı Tom Gorman Australian gazetesine verdiği demeçte, "talebin artmaması durumunda..." Ford’un "gerekli ayarlamayı yapmaktan kaçınamayacağını" söyledi. Gorman, Ford’un "bütün seçenekleri göz önünde bulundurduğunu" ve bir "yakıp yıkma mantığı içinde olmayacağını" öne sürmüştü.
Buna karşılık çalışanlar kasıtlı olarak karanlıkta bırakıldılar. Ford’un niyeti işten çıkarmaları en çabuk şekilde uygulamaya koymak ve bu fırsatı, kalan çalışanları kendi işlerini koruyacakları boş umuduyla üretkenlik artışına ve maliyetleri daha da azaltmaya zorlamak için kullanmak. Aynı zamanda işten çıkarmalarla ilgili açıklamanın, işçilerin parasal sıkıntı içinde oldukları için greve gidemeyecekleri Noel arifesinde yapılmış olması da son derece bilinçli bir tercih.
Hepsinden önemlisi Ford, daha öncesinde de yaşanmış olduğu gibi, bu "uygun boyutlara uyarlanmayı" en az sıkıntıyla uygulamaya koyabilmek için Bracks hükümetinin ve sendikalarım yardımına güveniyor. Şirketin planlarını biliyor olmalarına karşın, ne İşçi Partisi ne de sendikalar ağızlarını açıp ufuktaki işten çıkarmalarla ilgili tek bir söz bile söylemediler.
Eyalet Haznedarı John Brumby mecliste Broadmeadows’lu seçmenleri temsil ediyor, ancak bu konuda bir uyarı yayımlamadı ve insanların işlerini kaybetmelerini önlemek için çaba göstermeye hiç niyetli değil. Tam tersine geride kalan çalışanlara güven vermeye girişti: "Ford geleceğe doğru emin adımlarla ilerleyecek güçlü bir konuma sahip. 1,7 milyar dolar tutarında yeni yatırım yapmayı vaat ettiler… Ford pazardaki orta erimli konumu konusunda kendinden çok emin." İşçiler bu sözleri hakkettikleri şekilde reddetmelidirler.
Bracks, Mayıs ayında Ford’un Broadmeadows fabrikasını ziyareti sırasında, Ford’un yeni araştırma ve geliştirme projelerinin çalışanlara ve yerel tedarikçilere vaat ettiği parlak geleceğe övgüler düzdü. Bir şirket sözcüsü ağzıyla konuşarak şunları söyledi: "Ford’un önümüzdeki 10 yıl içinde yapacağı 1,8 milyar dolarlık yatırım hem Ford’un bu eyalette kalmasını güvence altına alacak hem de şirketin Victoria’daki mevcut 5.000 işçisine daha büyük miktarda güvence sağlayacak."
Avustralya İmalat İşçileri Sendikası (AMWU) da tiksindirici bir rol oynadı. AMWU’nun ulaştırma araçları bölümü federal sekreteri Ian Jones, Ford’un Ekim ayında yaptığı açıklamaya karşılık verirken büyük çaplı işten çıkarma olasılığını olduğundan küçük göstermeye çalıştı. "İşten çıkarmalara gerek duyulacağı henüz karara bağlanmış değil… bir miktar gönüllü işten çıkarmanın olması olası ancak bizler bir işe ihtiyacı olan herkesin işini koruduğunu görmek için çalışacağız."
Sendika, Ford’un yaptığı açıklamanın ardından, diğer otomobil fabrikalarında işten çıkarmaların ufukta gözükmüş olmasına karşın, hiç de şaşırtıcı olmayan bir biçimde işçilerin işlerini savunmak için herhangi bir kampanya başlatmadı. Toyota’nın kısa bir süre önce gelirlerinde yüzde 22 oranında bir düşüş yaşandığını açıklamış olması son derece önemli bir gelişme.
AMWU her seferinde olduğu gibi her türlü direnişi bastırmak ve işçilerin mümkün olduğunca az sorun yaşanarak kapının dışına konmalarını sağlamak için Ford yönetimiyle işbirliği yapacaktır. Sendika yönetiminin temel kaygısı, sonu gelmeyen üretkenlik ve kâr yönelişi içinde şirket yönetiminin yardımcısı olarak yerini koruyabilmek. Sendika yönetimi aynı zamanda bu konunun 25 Kasım eyalet seçimi öncesinde İşçi Partisi için bir utanç kaynağı haline gelmemesini sağlamak istiyor.
AMWU’nun ulusal sekreteri Doug Cameron Ford’un aldığı kararı değerlendirirken şunları söyledi: "Şurası çok açık ki, Avustralya’da otomobil sektörü olağandışı bir baskı altında; küreselleşmenin baskısı altında… lojistik ve sektörün yapısı nedeniyle baskı altında." Cameron’un işini kaybeden ya da işi tehdit altında olan otomobil işçilerine verebildiği tek cevap şu: "Daha fazla yenilik yapılması gerekiyor."
Dünyanın dört bir yanında imalat sanayinde milyonlarca işi yok eden, fabrikaların kapanmasına yol açan ve üretici güçleri -üretici güçlerin en başlıcası olan işçi sınıfı da dahil- yerle bir eden şey yeterince "yenilik" olmaması değildir. Bu krizin kaynağında, üretimin emekçilerin ihtiyaçlarını karşılamak için değil, bütünüyle devasa boyutlarda kurumsal kârlar yaratmak için yapıldığı kapitalist sistemin anarşik işleyişi yatmaktadır.
Cameron sorunun "küreselleşme" olduğunu söylüyor. Halbuki -bilimde, teknolojide ve üretim tekniklerinde gerçekleştirilen olağanüstü "yenilikler" üzerinde yükselen- üretimin küreselleşmesi, bütün herkesin yaşamını çarpıcı bir biçimde iyileştirebilecek olan, rasyonel bir biçimde planlanmış bir dünya ekonomisi için gerekli olan nesnel temeli yaratıyor.
Ne var ki kapitalizm koşullarında ve özel kârın ve ulus-devlet sistemin sınırlamaları altında bunun tam tersi oluyor. Ford gibi devasa şirketler daha ucuz emek gücü kaynakları bulabilmek için yerküreyi tarıyorlar ve emek maliyetlerini azaltmak ve kârlarını artırmaya yönelik kesintisiz bir çaba içinde, hükümetlerin ve sendikaların yardımıyla, bir ülkedeki işçileri bir diğer ülkedeki işçilerle yarıştırıyorlar.
Ford, sendikalar ve Bracks hükümeti işçileri gönüllü olarak işten çıkarmaları kabul etmeye zorlamak için iş kayıplarını kaçınılmazmış gibi sunuyorlar. İşten çıkarmalar ancak işçilerin kâr sistemini sürekli ve mutlak bir gerçekli olarak kabul etmeleri ve şirket yönetiminin ayrıcalıklarına meydan okumamaları durumda kaçınılmaz hale gelirler. İşlerin yok edilmesi ve üretimin azaltılması yalnızca Broadmeadows’taki ve Geelong’daki işçileri değil, tedarikçileri, parça imalatçılarını ve genel olarak toplumu etkileyecektir.
Karşı tavır almanın zamanıdır. Ford işçileri gönüllü işten çıkarmaları reddetmeli ve bütün işleri savunmak için bir kampanya başlatmalıdır. Mevcut işlerin işten çıkarma paketleri yoluyla yok edilmesi çok kapsamlı sonuçlar doğurmaktadır. İlk olarak bu diğer otomobil fabrikalarında ve işten çıkarmalarla yüz yüze olan diğer sektörlerde çalışan işçilerin konumunu bir anda zayıflatmaktadır. İkincisi, bu durum, gençliğin geleceği üzerinde uzun erimli bir etki yaratmaktadır. Broadmeadows ve diğer işçi sınıfı varoşlarında gençlerin karşı karşıya kaldıkları yaşam boyu işsizlik ve geleceği olmayan işlere mahkûm olma hali, Ford gibi fabrikalarda sürekli işlerin, sendikaların yardımıyla oluşturulan işten çıkarma paketleri ile yok edilmelerinin doğrudan bir sonucudur.
Ford’un planlarına karşı çıkmak için atılması gereken ilk adım işten çıkarmalara karşı bir kampanya hazırlamak üzere işçi toplantıları düzenlemektir. Bu diğer otomobil fabrikalarında, yedek parça üreticilerinde ve bütün imalat sanayinde çalışan ve hepsi aynı saldırılarla karşı karşıya olan işçilere uzanmayı gerektirecektir. Böyle bir kampanya kaçınılmaz olarak Ford yönetimine, Bracks hükümetine ve sendikalara karşı siyasi bir mücadele verilmesini içerecektir.
Ford işçileri tarafından gerçekleştirilecek bir karşı çıkış yalnızca Victoria’da ve Avustralya’da değil, istihdamın ve işçilerin geçim kaynaklarının yıkıma uğratıldığı ABD’de ve uluslararası düzeyde de yankısını bulacaktır. Gerekli olan şey işçileri dünya çapında birleştirmek için, büyük şirketleri elinde tutan seçkinin değil, emekçi halkın ihtiyaçlarını karşılamak üzere toplumun yeniden inşası için mücadele edecek yeni bir perspektif ve yeni bir kitle partisidir.
Sosyalist Eşitlik Partisi, Victoria eyalet seçimine bu sosyalist ve enternasyonalist perspektif için mücadele etmek amacıyla katılıyor. Bütün işçileri ve gençleri programımızı okumaya, seçim toplantılarımıza ve kampanyamıza katılmaya çağırıyoruz.
Sayfanın başı
Okuyucularımız: DSWS yorumlarınızı bekliyor. Lütfen e-posta gönderin.
Telif Hakkı 1998-2017
Dünya Sosyalist Web Sitesi
Bütün hakları saklıdır
|
