Bugün Yeni
Olanlar

Arşiv

DSWS Hakkında
DEUK Hakkında
Yardım

DİĞER DİLLER
İngilizce
Almanca
Fransızca
İtalyanca
İspanyolca
Portekizce
Lehçe
Çekce
Rusça
Sırp-Hırvat dili
Endonezyaca
Singalaca
Tamilce

ANA BAŞLIKLAR

Dünya ekonomik krizi, kapitalizmin başarısızlığı ve sosyalizmin gerekliliği
SEP/DSWS/TEUÖ bölgesel konferanslarında kabul edilen karar önergesi

Bush, Türkiye’ye Irak’ta PKK’ya saldırması için yeşil ışık yaktı
Türk-Kürt çatışmasındaki tarihsel ve siyasi sorunlar

Asya’da tsunami: neden hiçbir uyarı yapılmadı

Mehring Books’tan yeni bir kitap: Amerikan Demokrasisinin Krizi: 2000 ve 2004 Başkanlık seçimleri

Livio Maitan (1923-2004):
eleştirel bir değerlendirme

Yazıcıya hazırla

Amerikalı yoksul sayısı bir milyondan fazla arttı

Naomi Spencer
13 Eylül 2005
İngilizce’den çeviri (1 Eylül 2005)

30 Ağustos’ta yayımlanan nüfus sayımı verilerine göre, 2003 ve 2004 yılları arasında reel ücretler artmadığından ve daha fazla sayıda Amerikalı sağlık sigortasını yitirdiğinden ABD’de yoksulluk artış gösterdi. Yayımlanan son tahminler 2005 yılında toplanan verilerle, biraz daha eski olan federal Genel Nüfus Sayımının yıllık ekinde yer alan bilgilerin bir bileşimini temel alıyor.

Yoksulluk oranı son dört yıl boyunca kesintisiz olarak artış gösterdi. 2000 yılında 31,6 milyon insan, nüfusun yüzde 11,3’ü federal yoksulluk sınırının altında yaşıyordu. Geçen yıl 37 milyon Amerikalı, nüfusun yüzde 12,7’si bu kategori içinde yer aldı. Bu, her yıl bir milyon kişinin oldukça üzerinde bir artış.

Yoksulluğu tanımlayan resmi kriterler suni bir biçimde düşük tutuluyor. Yoksulluk sınırı Johnson Yönetiminin Yoksulluğa karşı Savaş kampanyasının bir parçası olarak 1963-64 yılında geliştirildi ve uygulamaya konuldu. Bu yıllarda yapılan tahminlere göre aileler gelirlerinin üçte birini yiyeceğe harcıyorlardı; dolayısıyla hükümet yoksulluk sınırını, Tarım Bakanlığı’nın besin değeri açısından uygun günlük besinle ilgili maliyet tahmininin üç katı olarak belirledi. Başlangıçta yoksulluk sınırının, aileler için kabul edilebilir asgari gelirle ilgili bir rehber olması değil, ekonomik riskleri ve fırsat yokluğunu değerlendirmesi amaçlanıyordu. Bugün yoksulluk sınırı hızla artmakta olan ulaşım, çocuk bakımı, kira ve bir işçi sınıfı ailesinin yaşamında yeri olan birçok diğer harcamayı göz önünde bulundurmuyor.

Dört kişilik bir aile için 2005 yılı federal yoksulluk sınırı 19.350 dolar olarak, kıt kanaat geçinme düzeyinde belirlenmiş durumda. Bu, tam zamanlı bir işte saat ücreti olarak ortalama 9,30 dolar demektir. İki çocuğuna yalnız başına bakan bir ebeveyn için sınır yılda 16.090 dolar ya da saatte 7,75 dolar. Yalnız yaşayan bir insan ancak yılda 9.570 dolardan - ki bu ortalama olarak 4.60 dolar saat ücretine karşılık geliyor - daha az kazanıyorsa yoksul olarak kabul ediliyor. Bunlar ülkenin bütün bölgelerinde, ancak özellikle de yaşam maliyetinin en temel ihtiyaçlar için bile federal olarak belirlenenden çok daha fazla olduğu şehirlerde bütünüyle yetersiz olan ücretler.

Geçen yıl, nüfus sayımı verilerine göre 45,8 milyon insan, nüfusun yaklaşık yüzde 16’sı, hiçbir türde sağlık korumasına sahip değil. ABD toplumunun bu bütünüyle korumasız kesimine ek olarak 79 milyon Amerikalı, nüfusun yüzde 27,2’si, sağlık sigortası için Medicade ve Medicare [ABD’de yaşlılara tıbbi bakım sağlayan kamu hizmeti - ç.n] dahil, devletin fon sağladığı programlara bağımlı durumda.

Nüfus sayımı verileri, 2003 yılında devlet programlarına başvuran işsizler ya da yeteri derecede çalışamayanların sayısının, özel şirket korumasını yitirmiş ve bu koruma olmaksızın yaşamlarını sürdürme eğiliminde olan tam zamanlı işçilerden daha fazla olduğunu gösteriyor. Birçok işçi kamu yardım programlarına hak kazanmış olduklarını hemen fark edemiyorlar ve bu şekilde birkaç ay boyunca farklı sigorta planları arasında gidip geliyorlar. Son yıllarda sigortadan yoksun olan ve devletin sağladığı sigortadan faydalanan grupların gösterdiği büyüme, kısmen büyük şirketlerin istihdamı azaltarak küçülme ve sağlık sigortası ile emeklilik uygulamalarını iptal etme uygulamalarının bir sonucu.

2004 yılında yıllık 2,7 oranındaki enflasyona karşılık ortalama hanehalkı geliri 44.389 dolar düzeyinde değişmeden kaldı. Ülkenin orta batı bölgesinde yaşayanların gelirleri yüzde 2,8 oranında geriledi. Reel olarak ortalama gelir 2002 yılında bu yana değişmedi ve hâlâ resesyon [ekonomik durgunluk - ç.n.] ve resmi ekonomik toparlanma dönemleri öncesinde, 2000 yılında olduğu düzeyin altında seyrediyor.

Ekonomik Politika Enstitüsü, 31 Ağustosta, ortalama gelirde yaşanan yüzde 1,2 oranındaki gerilemenin zayıf bir emek piyasasını gösterdiğini açıkladı. "2000 yılından bu yana bütün hanehalklarının ortalama geliri 1.669 dolar (ya da yüzde 3,6 oranında) gerilerken, çok yaşlı insanların oluşturduğu hanehalkları dışında kalan hanehalklarının ortalama gelirleri 2.572 dolar (ya da yüzde 4,8 oranında) düşüş gösterdi."

Ayrıca EPE şunu belirtiyor, "Tipik bir hanehalkının reel geliri üst üste beş yıl boyunca, bu yılların üçünde - 2002, 2003 ve 2004 - ekonomik büyüme yaşanmış olmasına karşın düştü. Bu yıllarda işgücümüz, saatlik üretim 2000’den 2004’e yüzde 15 artarken, çok daha üretken hale geldi."

ABD ekonomisinin "istihdam yaratmayan toparlanması", esas olarak ABD sermaye piyasası için bir toparlanmaydı; şirketler eşi görülmemiş kârlar elde ettiler ve üst düzey şirket yöneticileri insanı şoke eden ücret artışları elde ettiler. Bu gelişmelerden hiçbiri ortalama Amerikalı için gerçek bir ekonomik iyileşmeyi temsil etmiyor. Gerçekte durum, uzun dönemli işsizlerin hesaplama dışında bırakılmalarına karşın, inatla yüzde 5’in altına inmeyen işsizlik oranlarının gösterdiği şekilde, tam tersi.

İşsizliğin yanı sıra, ‘yeterince çalışamama’ ve iyi ücretli işlerin çok ender olması, yıl boyunca tam zamanlı işlerde çalışan işçilerin ücretlerinin sürekli düşüyor olması ve 5,15 dolarlık asgari ücretin göreli değerindeki düşüş de, yaşandığı iddia edilen bir ekonomik toparlanmanın ortasında çok sayıda Amerikalı için koşulların kötüleşmekte olduğuna ilişkin diğer göstergeler. Nüfus Dairesi kadınların elde ettikleri ortalama gelirin 2003-04’te yüzde bir oranında gerileyerek 31.550 dolara düştüğünü bildirdi. Ortalama gelir erkekler için yüzde 2,3 oranında gerileyerek 40.798 dolar oldu. Erkekler için enflasyondan arındırılmış gelirler 1973 yılındaki ortalama gelirlerin altında kalıyor.

Ücretler yaşam maliyetine kıyasla gerilerken, eskiden orta sınıfının bir parçası olarak görülen işçiler, borç, sağlık korumasını yitirmek ve tasarruf yapamama dahil mali zorluklarla karşı karşıya olan insanlar haline geldiler. Bu arada sermaye opsiyonlarıyla, ikramiyelerle ve kamusal sosyal yardım programlarında yapılan kesintilerle el ele giden vergi indirimleriyle elde edilen gelir yoluyla servet zenginlere doğru akmaya devam ediyor.

Aynı zamanda bakınız
Makalenin İngilizce orijinali
(1 Eylül 2005)