Ο Τσίπρας δεσμεύεται για την διάσωση του ελληνικού και ευρωπαϊκού καπιταλισμού στους Φαϊνάνσιαλ Τάιμς
Δήλωση των Σοσιαλιστικών Κομμάτων Ισότητας (Ηνωμένου Βασιλείου και Γερμανίας)
14 Ιουνίου 2012
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας επέλεξε τους Φαϊνάνσιαλ Τάιμς για να υποσχεθεί πως το κόμμα του θα σώσει το ευρώ και πως θα παίξει το ρόλο του φοροεισπράκτορα εκ μέρους της τρόικας.
«Θα κρατήσω την Ελλάδα στην ευρωζώνη και θα αποκαταστήσω την ανάπτυξη,» υποσχέθηκε σε άρθρο της 12ης Ιουνίου.
Τουλάχιστον σε αυτή την περίπτωση, το μύνημα είναι πράγματι αντίστοιχο με το μέσον. Οι Φαϊνάνσιαλ Τάιμς είναι το κυριότερο όργανο της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής ολιγαρχίας. Και είναι σε αυτήν που ο Τσίπρας απευθύνεται. Πολύ συχνά είναι να αναγκαίο να εξετάσει κανείς προσεκτικά αυτά που λέει ο Τσίπρας έτσι ώστε να διακρίνει την πραγματική ουσία που κρύβουν. Ηγείται ενός κόμματος το οποίο εκπροσωπεί τα πολιτικά συμφέροντα της ελληνικής αστικής τάξης και ενός στρώματος της μεσαίας τάξης το οποίο νιώθει πως η ύπαρξή του απειλείται από την βάναυση λιτότητα που απαιτούν η Ευρωπαϊκή ‘Ενωση, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στο Μνημόνιο που συμφωνήθηκε από την προηγούμενη κυβέρνηση αλλά και από την εκρηκτική αντίσταση που έχει δημιουργήθει ως αποτέλεσμα μέσα στην εργατική τάξη. Για να γεφυρώσει ο Τσίπρας αυτό το χάσμα, χρησιμοποιεί συχνά ένα κάλυμμα αριστερής ρητορικής για να αποκρύψει τις συνεχώς επαναλαμβανόμενες δεσμεύσεις του για την διάσωση του ελληνικού και ευρωπαϊκού καπιταλισμού.
‘Ομως εδώ ο Τσίπρας απευθύνεται στους κερδοσκόπους, τους τραπεζίτες και τις κυβερνήσεις της Γερμανίας της Γαλλίας, του Ηνωμένου Βασιλείου και των ΗΠΑ. Οπότε το μύνημά του είναι λιγότερο αμφιλεγόμενο. Υπάρχουν ορισμένες τυπικές αναφορές στην «ανθρωπιστική κρίση» αλλά τίποτα περισσότερο.
«Σε περίπτωση που υπάρχει αμφιβολία,» ανακυρήσσει, «το κίνημά μου – ο ΣΥΡΙΖΑ – είναι δεσμευμένο στην παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη.»
Σε συνέχεια ο Τσίπρας επικαλείται τον πρόεδρο των ΗΠΑ, τον Μπαράκ Ομπάμα, εκφράζοντας την αλληλεγγύη του με την έκκληση για ένα «λογικό» σχέδιο για την σταθεροποίηση «των χρεών και ελλειμμάτων μας.»
Ο Τσίπρας προσφέρει τον εαυτό του ως το κατάλληλο άτομο για την διασφάλιση της αποπληρωμής του χρέους της Ελλάδας. «Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το μόνο πολιτικό κίνημα στην Ελλάδα σήμερα που μπορεί να εξασφαλίσει οικονομική, κοινωνική και πολιτική σταθερότητα για την χώρα μας,» γράφει, η οποία «θα επωφελήσει την ευρωζώνη» και «θα διασώσει το κοινό νόμισμα.»
Τα «προβλήματα» της Ελλάδας δεν αποδίδονται στις εγκληματικές και κερδοσκοπικές δραστηριότητες των τραπεζών και στις άπληστες απαιτήσεις των δανειστών της για την αποπληρωμή αυτών των χρεών από τον τζόγο αλλά στα «χαμηλά δημόσια έσοδα.» Υπόσχεται πως θα βάλει τέλος «στις φορολογικές παραχωρήσεις και στην παραχώρηση εξαιρέσεων σε ιδιαίτερες ομάδες συμφερόντων από προηγούμενες κυβερνήσεις, καθώς και στον χαμηλό πραγματικό φολολογικό συντελεστή επί του προσωπικού εισοδείματος και του κεφαλαίου.»
Αυτή η «πραγματιστική και κοινωνικά δίκαιη δημοσιονομική σταθεροποίηση» σχεδιάζει να καθορίσει τις δημόσιες δαπάνες «περίπου στο 44% του ΑΕΠ» και να εξαλείψει την διαφορά του 4% που υπάρχει μεταξύ των εσόδων από την άμεση φορολόγιση σε σύγκριση με το μέσο ευρωπαϊκό επίπεδο.
Αντί να αντιταχθεί στην παράδοση περισσότερων χρημάτων στους τραπεζίτες, λέει πως η ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών, «με δάνεια από την τρόικα», θα γίνει με «διαφάνεια.»
Για χρόνια μέρος του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ ήταν δεσμευμένο στην εθνικοποίηση των τραπεζών. Τώρα είναι διατεθειμένο στην ανακεφαλαιοποίησή τους χρησιμοποιώντας λεφτά από την τρόικα. Αυτό διαψεύδει την απειλή του ΣΥΡΙΖΑ να μην τηρήσει το Μνημόνιο και τα βάναυσα μέτρα που έχουν συμφωνηθεί ως προϋπόθεση για το πακέτο διάσωσης €110 δις. των ελληνικών τραπεζών.
Ο ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί να επιθυμεί την χρηματοδότηση των τραπεζών από την ΕΕ, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ και φυσικά όποιος πληρώνει τα βιολιά διαλέγει το τραγούδι. Δεν είναι καθόλου εκπληκτικό πως στην κύρια ελληνική συντηρητική εφημερίδα, την Καθημερινή, ο Τσίπρας δήλωσε πως το κόμμα του δεν θα προσεγγίσει τους ξένους δανειστές «για καυγά, αλλά για να τους πείσει.»
Η εκλογική επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ βασίζεται στην δημόσια δηλωμένη του αντίθεση στα μέτρα λιτότητας. ‘Ομως αυτό είναι ασυμβίβαστο με την επιμονή πως η Ελλάδα πρέπει να παραμείνει στην ΕΕ και στην ευρωζώνη. Και οι δύο αυτοί θεσμοί είναι όργανα των μεγάλων πολυεθνικών επιχειρήσεων, των τραπεζών και των πιο ισχυρών ευρωπαϊκών ιμπερεαλιστικών δυνάμεων. Οποιαδήποτε υπογραφή συμφωνίας με την τρόικα, όχι μόνο το Μνημόνιο, θα λάβει υπ’όψη μόνο τα συμφέροντα αυτών, εις βάρος της εργατικής τάξης.
Οι πραγματικοί όροι του «πακέτου διάσωσης», από το οποίο έχουν αποδεσμευθεί μέχρι στιγμής μόνο €45 δις, το αποδεικύουν αυτό. ‘Οπως με όλα αυτά τα πακέτα διάσωσης, της Ισπανίας, της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας, τα λεφτά αυτά παραδίδονται στις τράπεζες και τα πληρώνουν οι εργαζόμενοι.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει καμία πρόθεση να κάνει κάποια στοιχειώδη πρόκληση στο πλαίσιο αυτό. Οι πολυάριθμοι απολογιτές του μέσα σε ψευτοαριστερές ομάδες, πολλές από τις οποίες είναι συνιστώσες του, ισχυρίζονται πως ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να διαγράψει το χρέος. Αυτό όμως είναι ψέμμα. Στο πρόγραμμα των δέκα σημείων του ο ΣΥΡΙΖΑ παροτρύνει μόνο για μια «αναστολή της εξυπηρέτησης του χρέους» και «διαπραγματεύσεις για διαγραφή του χρέους» - ένα μόνο κομμάτι του χρέους – με «ρύθμιση του υπόλοιπου χρέους.»
Τα οικονομικά μέτρα του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι τόσο ριζοσπαστικά όσο αυτά που υπήρχαν στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες μέχρι την δεκαετία του ’80 – απλώς παροτρύνουν την «φορολόγιση των περιουσιών πάνω από 1 εκατ. ευρώ και των μεγάλων εισοδημάτων,» χωρίς να προσδιορίζουν ποιο μπορεί να είναι το επίπεδο ενός τέτοιου φόρου.
Στην πραγματικότητα, οι περισσότερες εταιρίες σήμερα πλήρώνουν λίγο ή καθόλου φόρο με την πλειοψηφία των κρατικών εσόδων να προέρχονται από τους φόρους εισοδήματος και κατανάλωσης.
Το μανιφέστο του ΣΥΡΙΖΑ ολοκληρώνει με τον ισχυρισμό πως «ο στρατηγικός μας στόχος είναι ο σοσιαλισμός με δημοκρατία,» όμως αυτό έχει τον ίδιο χαρακτήρα με τις υποσχέσεις των παλιών σοσιαλδημοκρατικών και σταλινικών κομμάτων τα οποία ποτέ δεν παρεμπόδισαν την πραγματική υπέρ του καπιταλισμού πολιτική τους.
Στο μεταξύ ο ΣΥΡΙΖΑ είναι υπέρ της «συμμαχίας του Λαού,» το οποίο δεν σημαίνει τίποτε άλλο παρά την υποταγή της εργατικής τάξης σε πολιτικές που έχουν πλαισιωθεί για να ανταποκριθούν στα στρατηγικά συμφέροντα των ελλήνων, ευρωπαίων και διεθνών αστών.
Τα λόγια του Τσίπρα καθορίζονται από το κοινό στο οποίο απευθύνεται. Δημοσίως φωνάζει κατά των αμαρτημάτων που έχει υποστεί ο ελληνικός λαός, ενώ σε ιδιωτικές συνεδριάσεις συνωμοτεί με τους υπαίτιους. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ σχηματίσει κυβέρνηση ή λάβει μέρος σε μια κυβέρνηση συνασπισμού, θα κάνει όλα όσα απαιτεί η τρόικα, η Ουώλ Στρητ και το Σίτι του Λονδίνου.
Οι πιο διορατικοί εργαζόμενοι και νέοι πρέπει να απορρίψουν τον πλαστό αριστερισμό του ΣΥΡΙΖΑ και να χτίσουν ένα πραγματικά σοσιαλιστικό κόμμα το οποίο εκπροσωπεί τα συμφέροντά τους.
Είτε μέσα είτε έξω από το ευρώ και την ΕΕ, κάτω από τον καπιταλισμό οι ‘Ελληνες εργαζόμενοι είναι αντιμέτωποι με στυγνή λιτότητα και βάναυση καταστολή. Η Διεθνής Επιτροπή της Τέταρτης Διεθνούς και τα ευρωπαϊκά της τμήματα καλούν για μια απεργιακή και πολιτική επίθεση για την καθιέρωση μιας εργατικής κυβέρνησης η οποία θα βάλει τέλος στην δικτατορία των μεγάλων ελληνικών επιχειρήσεων και της τρόικας, θα κατάσχει τα περιουσιακά στοιχεία των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων και θα εφαρμόσει ένα έκτακτο πρόγραμμα δημοσίων έργων για την παροχή αξιοπρεπούς απασχόλησης, παιδείας, στέγασης και ιατρικής περίθαλψης για όλους.
Καταλαβαίνουμε πως τα μέτρα αυτά είναι μόνο εφικτά μέσα στο πλαίσιο μιας πολιτικής κινητοποίησης των εργατών ανά την ήπειρο για την καθιέρωση των Ηνωμένων Σοσιαλιστικών Κρατών της Ευρώπης. Είμαστε δεσμευμένοι στον αγώνα αυτό στο πλευρό των Ελλήνων και Ελληνίδων αδελφών μας.
Follow the WSWS